در مدح و ذکر مصائب علمدار دشت کربلا حضرت  آقا قمر بنی هاشم  اباالفضل العباس علیه السلام

ای امیری که علمدار شه کرب و بلایی
اسد بیشه ی صولت، پسر شیر خدایی

بقیه شعر در ادامه مطلب...

یک جهان صولت و پنهان شده در بیشه ی تمکین
یک فلک قدرت و تسلیم به تقدیر و قضایی

من چه خوانم به مدیح تو که خود اصل مدیحی
من چه گویم به ثنای تو که خود عین ثنایی

بی حسین آب ننوشیدی و بیرون شدی از شط
تو یَمِ فضل و محیط ادب و بحر حیایی

دستت افتاد ز تن مشک به دندان بگرفتی
تا مگر دست دهد باز سوی خیمه‏گه آیی

گره کار تو نگشود چو از دست، همانا
خواستی تا مگر آن عقده ز دندان بگشایی

هیچ سقا نشنیدم که لب تشنه دهد جان
جز تو ای شاه که سقای یتیمان ز وفایی

چشم امید "صغیر" است بسوی تو و خواهد

که بسویش نظری هم تو ز رافت بنمائی

التماس دعا

متن کامل این شعر در کتاب مصیبت نامه استاد صغیر اصفهاني چاپ هفدهم موجود است.

دوستان می توانند جهت خرید کتابهای دیوان اشعار و مصیبت نامه ی استاد صغیر با شماره ی زیر تماس بگیرند یا ایمیل ارسال کنند:

msaghira@gmail.com

ما را در اینستاگرام دنبال کنید:

https://www.instagram.com/saghir_esfahani/

www.dehkadeshop.ir